DANE KONTAKTOWE
44-153 Sośnicowice, Smolnica, ul. Kościelna 1
tel. 32 235 86 16; 603 669 778
sb_smolnica@kuria.gliwice.pl
www.bartlomiej-smolnica.gliwice.opoka.org.pl
PROBOSZCZ:
- ks. Korneliusz Matauszek
DATA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA PARAFIALNEGO:
26.08.1979
ODPUST W KOŚCIELE PARAFIALNYM:
niedziela ok. 24 sierpnia
WIECZYSTA ADORACJA:
6 maja
PORZĄDEK MSZY ŚW.:
w niedziele i święta: (17.00), 8.00, 9.30, 11.00
w święta cywilnie zniesione:
8.00, 17.00 (w czasie letnim: 18.00) w dni powszednie:
w poniedziałki, środy, czwartki oraz w I piątki i I soboty miesiąca: 8.00
we wtorki i piątki: 17.00 (w czasie letnim: 18.00)
w czwartki: 17.00 (Msza św. szkolna)
LICZBA MIESZKAŃCÓW:
2 399, liczba wiernych: 2 150
MIEJSCOWOŚCI NALEŻĄCE DO PARAFII:
- Smolnica; mieszkańców: 1 179, wiernych: 1 057
- Wilcze Gardło – 1 km; mieszkańców: 1 220, wiernych: 1 093
ULICE NALEŻĄCE DO PARAFII:
Smolnica: Begonii (parzyste), Bierawki, Brzozowa, Bukowa, Dębowa, Graniczna, Klonowa, Konwalii, Kościelna, Leboszowska, Leśna, Łęgowska, Szkolna, Wiejska, Wrzosowa
Wilcze Gardło: Astrów, Azalii, Begonii (nieparzyste), Bławatków, Brzozowa, Frezji, Goździkowa, Krokusów, Lawendowa, Lewkonii, Magnolii, Maków, Niezapominajki, Orchidei, pl. Jaśminu, Storczyków, Tulipanów
INNY KOŚCIÓŁ:
- pw. św. Bartłomieja na cmentarzu – dawny kościół parafialny (obecny, nowy kościół parafialny jest pw. NMP Królowej)
KSIĘGI METRYKALNE:
Parafia prowadzi księgi chrztów, ślubów i zgonów od 1948 roku
CMENTARZE:
- parafialny w Smolnicy przy ul. Wiejskiej
- komunalny w Wilczym Gardle przy ul. Begonii
SZKOŁY I PRZEDSZKOLA:
Smolnica: Przedszkole nr 1Wilcze
Gardło: Szkoła Podstawowa nr 2, Przedszkole Niepubliczne „Słoneczko”
POPRZEDNI PROBOSZCZ:
- ks. Jan Norbert Wilczek (1982–2001)
KAPŁAN POCHODZĄCY Z PARAFII:
- ks. Lucjan Małoszek CSsR – 1997
KAPŁANI POCHOWANI NA TERENIE PARAFII:
na cmentarzu parafialnym:
- ks. Jan Norbert Wilczek († 27.01.2009)
- ks. Jerzy Kulik († 6.02.2012)
Z DZIEJÓW PARAFII:
Nazwa miejscowości wskazuje, że w latach zamierzchłych była to wioska węglarzy i smolarzy. Pierwsza wzmianka o Smolnicy pochodzi z 1305 roku, natomiast istnienie w wiosce kościoła parafialnego odnotowano w spisach z 1376 i 1447 roku. Drugi kościół pw. św. Bartłomieja został zbudowany przez protestantów ok. 1600 lub 1603 roku. Jego rozbudowa przypada na okres po 1680 roku. W świetle obecnych badań dendrochronologicznych (z 2008 roku) obecny kościół jest budowlą jednorodną, powstałą w latach 1776–1777. W kościele dokonano pewnych zmian, które można łatwo zauważyć: powiększono zakrystię w kierunku zachodnim oraz wprowadzono konstrukcję wzmacniającą pierwotną więźbę dachową nad nawą. Ściany zakrystii powstały w większości z materiału wtórnego. Według informacji dostępnych w literaturze, przebudowa zakrystii nastąpiła w 1905 roku. Konstrukcja wzmacniająca więźbę musiała powstać przed 1943 rokiem. Pozostałości najstarszego budulca odkryto we fragmentach wieży (datowane na lata 1571–1572). Czy wieża jest pozostałością dawnego kościoła w Smolnicy, czy też została przeniosiona z innej miejscowości i wykorzystana wtórnie, tego nie da się rozstrzygnąć. W latach 2007–2011 poddano kościół gruntownej odnowie, przywracając jego dawną świetność.
Od XVII wieku parafia Smolnica, jako filia korzystająca z pewnej autonomii, była połączona z parafią Pilchowice. Na terenie części lasu smolnickiego w latach międzywojennych wybudowano wzorcowe osiedle mieszkaniowe – Glaubensstadt. Osiedle to do 1945 r. zamieszkiwały rodziny funkcjonariuszy partyjnych. Po wojnie zmieniono nazwę osiedla na Wilcze Gardło, w którym zamieszkali reemigranci z francuskiej Lotaryngii. W sierpniu 1948 roku zamieszkał w Smolnicy ks. lokalista Ernest Blokisz. Wioska z czasem otrzymała status samodzielnej parafii. Z powodu wzrastającej liczby mieszkańców drewniany kościółek nie mógł pomieścić wiernych. W 1973 roku, pod przewodnictwem ks. radcy Jerzego Kulika, rozpoczęto budowę nowego kościoła w oparciu o projekt inż. Zbigniewa Zawalskiego z Bytomia. Uroczystego poświęcenia kościoła pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej dokonał 26 sierpnia 1979 roku biskup opolski Alfons Nossol.